Απόλλωνα! δεύτερο: η φλόγα κι εμείς

Έκφραση του σύγχρονου ελλαδικού μεγαλοϊδεατισμού, η αφή της φλόγας στην Ολυμπία προκαλεί κλαυσίγελο στις ημέρες μας. Η φωτιά που έγλυφε τα κράσπεδα του Νέου Μουσείου της Ολυμπίας τον Αύγουστο του 2007 ήταν μία εκκωφαντική έκρηξη σε αυτιά μη ακουόντων. Το απέδειξε και η πρόσφατη κλοπή στο Παλαιό Μουσείο, τον περασμένο Φεβρουάριο.

Μα γιατί η «πρωθιέρεια» δεν επικαλείται τον τόσο πρόθυμο θεό, για να συντρέξει σε τέτοιου είδους καυτά θέματα –ακόμα και για συγκρατήσει την βροχή το απόγευμα της τελετής για την παράδοση της φλόγας στην Αθήνα– και τον θυμάται μόνον κάθε φορά που επαναλαμβάνεται στην Ολυμπία αυτή η χιτλερικής έμπνευσης τελετή; Θυμίζω ότι εγκαινιάστηκε το 1936, για τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου. Ουδείς θυμάται. Κι εμείς, δεν καταφέρνουμε ούτε καν για τουριστικούς λόγους να την εκμεταλλευτούμε.

Την Τετάρτη 16/5 έφτασε η φλόγα στην Αθήνα (όπως πάντα). Όπως πάντα, δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Την Πέμπτη 17/5 νέο κυκλοφοριακό χάος από το μεσημέρι. Θα κατέβαινε η φλόγα από την Ακρόπολη στο Παναθηναϊκό. Αποκλεισμένο το κέντρο. Σαν να μην μας φτάνουν οι απανωτές διαδηλώσεις που ακινητοποιούν τα τροχοφόρα και νεκρώνουν τη ζωή της πρωτεύουσας, αλλά και οι διάφορες κυριακάτικες εκδηλώσεις (οι Μαραθώνιοι, οι Ποδηλατοδρομίες, το Half-Marathon που θα γίνει μεθαύριο, την Κυριακή 20/5), καθώς και οι επισκέψεις επίσημων ξένων και ντόπιων αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο ή στου Μαξίμου.

Με την ευκαιρία: πάλι την Κυριακή 13/5 έκλεισε όχι μόνον η Ηρώδου του Αττικού (άδικα περίμεναν οι λιγοστοί τουρίστες στο τέρμα της οδού να περάσει το διώροφο λεωφορείο που κάνει τον γύρο των αξιοθέατων της Αθήνας), αλλά έκλεισε και η κεντρική είσοδος του Εθνικού Κήπου, επί της Ηρώδου του Αττικού. Μέγα στρατήγημα ευφυούς ανώτατου αξιωματικού των δυνάμεων ασφαλείας; Προφανώς. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι από το 2004 έχει κλείσει και η κάτω είσοδος του Κήπου στον ίδιο δρόμο, θα καταλάβει ότι έμεινε ανοιχτή μόνον η είσοδος δίπλα στο Ευζωνικόν (που οδηγεί στο καφενεδάκι), είσοδος κρυμμένη πίσω από πρασινάδες και δέντρα. Αλλά ο Κήπος ήταν γεμάτος από γονείς με πιτσιρίκια, μοναχικούς ηλικιωμένους και παρέες που είχαν έρθει για να απολαύσουν την λιακάδα. Έτσι και γινόταν κάτι (πχ φωτιά) ποιος θα άνοιγε τις κλειδωμένες καγκελόπορτες της μίας πλευράς για να διαφύγει όλος αυτός ο κόσμος; Ποιος είχε τα κλειδιά και την ευθύνη;

Δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς απάντηση. Οι υπεύθυνοι (ένστολοι, άστολοι και ασύστολοι) χαίρουν μόνιμης ασυλίας. Το γνωρίζουν και αυτοί και εμείς. Πάντως την περασμένη Κυριακή, μπροστά στην κλειδωμένη καγκελόπορτα της κεντρικής εισόδου, ένστολοι και μυστικοί συζητούσαν με τους ρεπόρτερ των ΜΜΕ που περίμεναν να εξέλθουν οι μεσσίες από το προεδρικό. Κανείς δεν πρόσεξε την αμπαρωμένη πόρτα και τον κόσμο που σουλατσάριζε μέσα στον Κήπο, αγνοώντας τον ενδεχόμενο κίνδυνο παγίδευσής του.

Δευτέρα, άρχισαν οι διαδηλώσεις. Ύστερα κατέφθασε και η φλόγα. Μεθαύριο θα τρέξουμε όλοι (θέλοντας και μη) στο Half-Marathon. Η διαδρομή είναι κάπου 22 χιλιόμετρα. Κατάληξη: το Παναθηναϊκό. Ψυχραιμία. Ας ελπίσουμε ότι ο γνωστός πολιτικός που επιτρέπει στον οδηγό του να παρκάρει αναιδώς την κουρσάρα πάνω στο πεζοδρόμιο της πλατείας του Σταδίου, θα τον έχει ενημερώσει για την τέλεση του Half-Marathon, ώστε να την παρκάρει κάπου αλλού. Ή τουλάχιστον να μην έρθει κυριακάτικα στο γραφείο του, για να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της στάθμευσης.

Μπορεί ο Απόλλωνας να μην συμπάθησε ποτέ την Αθήνα. Αλλά αν, επιτέλους, δεν αισθανθούν Αθηναίοι οι κατοικούντες την πρωτεύουσα (και οι δημοτικοί της άρχοντες) θα υποβαθμίζεται καθημερινά αυτή η πόλη. Ψήλους στ’ άχυρα, θα σκεφτεί κάποιος. Όχι. Η χαμηλή ποιότητα της ζωής μας, η υποκουλτούρα με την οποία τρέφουμε τα παιδιά μας, η αυθαίρετη και συνεχής κατάληψη των δημόσιων χώρων από κρατικούς κι άλλους θεσμικούς και μη φορείς, το ελληνοπρεπές κιτς και οι μεγαλοστομίες («λαμπερή [!] και συγκινητική» χαρακτήρισε την τελετή παράδοσης της φλόγας στο Παναθηναϊκό Στάδιο η τηλεόραση του ΣΚΑΪ στις βραδινές ειδήσεις), καθώς και τα μηνύματα που εκπέμπουμε προς τα έξω δεν είναι ψήλοι στα άχυρα.

Η παραδοχή και η σιωπή ισοδυναμούν με συνενοχή. Η Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, όταν η Αθήνα παραδόθηκε στους βαρβάρους, δεν πρέπει να ξεχαστεί (όπως ξεχάστηκε η τραγωδία-έγκλημα στη Μαρφίν, τον Μάιο του 2010). Όλα συνδέονται μεταξύ τους. Και η χρυσοβαμμένη και «σπασμένη» κολώνα, που διακοσμούσε το βάθρο στο Παναθηναϊκό Στάδιο, δυο μέτρα από το βρεγμένο μαξιλάρι όπου επρόκειτο να καθίσει η πριγκίπισσα Άννα, ήταν τοποθετημένη εκεί στις 17/5 για να μας θυμίζει ότι το εθνοπρεπές κιτς αποτελεί λαμπρό δείγμα της ολέθριας κατάπτωσης.

Η αποψινή «λαμπερή και συγκινητική» τελετή παράδοσης της φλόγας ήταν το κερασάκι μιας τούρτας που δεν μπορούμε πλέον να καταπιούμε.

001

Κυριακή 13/5/2012, ώρα 13.00. Πάνω στην πλατεία του Σταδίου (η συνήθης θέση για παρκάρισμα αυτού του συγκεκριμένου αυτοκινήτου, που έχει και πινακίδα ΙΚΥ). Το κράτος και οι εκπρόσωποί του παρανομούν …αφειδώς και προκλητικότατα. Και τα μάρμαρα πεντελικά.

002

Με σεμνότητα και ταπεινότητα ο Kompressor. Δίπλα παρκάρισε κι άλλος. Πάνω στην πλατεία. Γιατί όχι; Πίσω, στο δρομάκι στο πλάι της πλατείας του Σταδίου, που είναι κάθοδος για τα αυτοκίνητα, κάποιοι έχουν αγνοήσει την απαγορευτική πινακίδα. Μπήκαν στο δρομάκι ανάποδα και παρκάρισαν ανάποδα. Γιατί όχι;

003

Και δέκα μέτρα παραπάνω, επί της πλατείας Σταδίου (αρ 5), στην πολυκατοικία όπου στεγάζεται και το Φιλοτελικό Μουσείο, τα μάρμαρα έχουν ξεκολλήσει. Άλλα έπεσαν (δες γωνία), άλλα ετοιμάζονται να πέσουν. Επί της κεφαλής …

004

Εκτός από τους χιλιάδες τουρίστες που απολαμβάνουν αυτή την θλιβερή (και άκρως επικίνδυνη) πρόσοψη, επισκεπτόμενοι το Παναθηναϊκό Στάδιο (‘the only whole marble stadium in the world’ που λένε, σωστά, και οι ξεναγοί), εδώ στεγάζονται και ένα ξένο πανεπιστημιακό ίδρυμα, στο οποίο φοιτούν αρκετοί ξένοι φοιτητές, και το Φιλοτελικό Μουσείο, το οποίο επισκέπτονται πάρα πολλά σχολεία.

Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα από τον άμεσο περίγυρο του Παναθηναϊκού (ή και Καλλιμάρμαρου) είναι μικρό τμήμα της συστηματικής αποτύπωσης που κάνουμε εδώ και χρόνια για το Α.ΠΑΝ. με θέμα «Αθηναϊκές όψεις – αθηναϊκά χάλια». Δυστυχώς, το θέμα δεν περιορίζεται στην πρωτεύουσα. Το φαινόμενο είναι πανελλαδικό.

Μπορείτε να αποδοθείτε κι εσείς σε αυτού του είδους την αποτύπωση, τηρώντας λεπτομερώς στοιχεία (ημέρα, ώρα, διεύθυνση κλπ). Κι αν θέλετε, μπορείτε να συμβάλλετε με τις φωτογραφικές καταγραφές σας στον εμπλουτισμό του Αρχείου μας. Περιμένουμε πάντα και τα κείμενά σας, για την Ιστοσελίδα μας.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Απόλλωνα! «Αρχαιολογία και νέοι προβληματισμοί» »