Για να ξαναζήσουμε και να μοιραστούμε τα βιώματά μας. Για να μην χάσουμε την Συρία από τα μάτια μας. Για να μείνει αυτή η μεγάλη πολιτιστική κοιτίδα στη μνήμη μας και η δική μας μνήμη να γίνει κτήμα όλων.
Εδώ και καιρό, ετοιμάζουμε αυτό το μεγάλο φωτογραφικό οδοιπορικό για τη χώρα που είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε. Μία έκθεση αφιερωμένη στον ύψιστο πολιτισμό και την ύψιστη ευγένεια των εξαιρετικών ανθρώπων που είχαμε την τύχη να συναντήσουμε. Για όλα αυτά που είδαμε, που μάθαμε, που νιώσαμε, που αγαπήσαμε. Για όλα αυτά που δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι χάνονται, χάθηκαν, με αυτόν τον αποτρόπαιο τρόπο.
Για όλα όσα μας ξάφνιαζαν και μας γοήτευαν, ξαναφέρνοντας λησμονημένες εικόνες κι ακούσματα, αισθήσεις και αισθήματα, γεύσεις και μυρωδιές από το παρελθόν.
Για τους αλιείς της πορφύρας και τους εμπόρους της Φοινίκης. Για τους Βεδουίνους, τους Δρούζους και τους Κούρδους που ζούνε μέσα στους αρχαίους ερειπιώνες. Για τα δεκάδες ακατοίκητα βυζαντινά χωριά. Για τις χρυσές ψηφίδες στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού και την ανεμοθύελλα στα ερείπια της Ντούρας Ευρωπού (εκείνο το απριλιάτικο απομεσήμερο του 1999). Για τα απογεύματα στον Συμεών τον Στυλίτη, όταν κοκκινίζουν οι πέτρες, τις δύσεις στην έρημο, τις βραδιές στον Ευφράτη, τα χρυσαφένια ξημερώματα στην Παλμύρα.
Για τις μητροπόλεις των πέντε χριστιανικών δογμάτων στο Χαλέπι και τις παραδεισένιες αυλές με τα γιασεμιά και τις λεμονιές πίσω από τους μαντρότοιχους των γέρικων σπιτιών. Για τον Ρωμανό τον Μελωδό και τον Εφραίμ τον Σύρο. Για τον Χάννα Μανσούρ, που εμείς τον είπαμε Ιωάννη Δαμασκηνό. Για τους Σελευκίδες και τους Ομεγιάδες. Για το παλαίφατο Πατριαρχείο Αντιοχείας, από αιώνες τώρα στην Δαμασκό. Για τους γραφείς της προϊστορικής Ουγκαρίτ, που κατασκεύασαν το πρώτο αλφάβητο στον κόσμο, αυτό που ταξίδεψε ως το Αιγαίο. Για τον Καβάφη, που μας κρατούσε παντού συντροφιά.
Για τους κοινούς τόπους και τους άγραφους συλλογικούς κώδικες που ξαναβρήκαμε. Για τα άγνωστα πεδία του αλληλοσεβασμού και της συνύπαρξης που ανακαλύψαμε.
Για την οικουμενική διάσταση των πραγμάτων που ζήσαμε. Για την αρχοντιά της φτώχειας. Για τον πλούτο της απλής κι επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας, ανάμεσα σε ξεραμένες μελιτζάνες και μπάμιες, ζουμί από ρόδι και καυτές πίτες απλωμένες στο πεζοδρόμιο για να κρυώσουν.
Για όλα εκείνα τα ανείπωτα που της χρωστάμε…
Το Αρχείο της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανόραμα (ΑΠΑΝ), σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), οργανώνει μία πανοραμική έκθεση με φωτογραφίες του Θεόφιλου Προδρόμου και πολλά συνοδευτικά κείμενα. Η έκθεση, που θα πλαισιωθεί από ξεναγήσεις και διαλέξεις, θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου και θα διαρκέσει ως την Κυριακή 19 Απριλίου του 2015.
Παράλληλα, οι κύκλοι των διαλέξεων που ετοιμάζουμε για το πρώτο τετράμηνο του 2015, στο Πανόραμα, θα ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή. Και, φυσικά, θα οργανωθούν ταξίδια στην Θεσσαλονίκη με κύριο σκοπό την επίσκεψη της έκθεσης. Ενώ για τους πανοραμικούς της Βόρειας Ελλάδας θα οργανωθούν ειδικές ξεναγήσεις.
Για να μείνει η Συρία στη μνήμη μας και η δική μας μνήμη να γίνει κτήμα όλων.